วันที่เรารอคอย และได้เตรียมการมาเนิ่นนานแล้ว
หลังจากการประชุมซึ่งหมดกับแกล้มหลายจาน
เบียร์หลายขวด จดหมายและเทียบบัตรเชิญ ทั้งทางลายลักษณ์อักษร
และทางอิเล็กทรอนิคส์ มีการประกาศทางเวบบอร์ด
(เอาไว้ขู่กรรโชกเพื่อนที่ไม่ค่อยได้พบกัน) หรือการบอกกล่าวแบบปากต่อปาก เมาท์ทูเมาท์
ขาดแต่นกพิราบสื่อสาร ม้าเร็วแมวมองและเสือซุ่มเท่านั้นที่ยังไม่ได้จัดส่งไป
แต่ก็มีเหมือนกันที่ไม่ทราบข่าว เนื่องจากการโทรคมนาคมยังไม่สะดวก
วัตถุประสงค์ของงานวันเสาร์ที่ 31 สิงหาคม 2545 คือ ภาคกลางวัน เป็นการพบปะ
ระหว่างพี่ๆ ศิษย์เก่า หรือ EXTRA ตั้งใจเชิญมาตั้งแต่รุ่น 1 ถึงรุ่น 15
เลยเชียว ก็มากันได้พอสมควรครับ เป็นการบรรยายถึง
การทำงาน การศึกษาต่อ ว่ากันไปเป็นรุ่นๆไป ตั้งแต่ 15 ไล่ลงมาถึงรุ่น 1 ส่วนภาคกลางคืน
เป็นงานชุมนุมอาจารย์ บุคลากร นักศึกษา ศิษย์เก่า และครอบครัว
ร่วมเป็นเกียรติในงานอำลาชีวิตราชการของ อ.มณฑล อนันต์ อาจารย์ผู้ร่วมบุกเบิกก่อตั้งภาควิชาคอมพิวเตอร์ สถาบันราชภัฏนครราชสีมานี้เองครับ
ภาคเช้าเริ่มมาตั้งแต่ หกทุ่ม ของคืนวันก่อน เนื่องจากพี่ๆ รุ่น 12
แวะกันมาจากศรีราชา อ่าวอุดม เข้ากรุงเทพฯ มาเตรียมงานกันตอนเช้า อย่างแข็งขัน
แล้วมีรุ่นพี่มาสมทบกันเรื่อยๆ ลงทะเบียนกันที่หน้า อาคารธีระคาม นั่นเองครับ
และมีการมอบดอกไม้ให้กับอาจารย์ ตามภาพประกอบหัวเรื่องครับ
เนื่องจากว่า
ตารางเวลาของเรามันยืดหยุ่นมาก ก็ลงทะเบียนนานไปมั๊ง ถึงเวลาจึงเชิญรุ่นพี่รุ่นน้อง
เข้าห้องประชุม เพื่อฟังการสนทนา บรรยาย บรรยากาศการทำงาน การศึกษาต่อ
ก่อนจะเข้าห้องก็มีการเขียนข้อความที่ระลึกในกระดาษแผ่นใหญ่ เพื่อเป็นที่ระลึกแด่
อ.มณฑล เพื่อมอบให้ในงานคืนนั้นเอง
พิธีเริ่ม
โดย อ.คมกริช กล่าวเปิดงาน มี อ.สุนีย์ มาร่วมงานด้วยในภาคกลางวัน โดย
อ.ได้กล่าวแสดงความยินดี ที่รุ่นพี่รุ่นน้อง ได้มีโอกาสจัดงานและได้มาพบคุยกัน
จากนั้นเป็นการบรรยายของรุ่นพี่ๆ
เริ่มจากพี่รุ่น 15 พี่ EXTRA
ใหม่ๆ สดๆ น่าจะเป็นน้อง ชาญ แดง แจ็ค เนื่องจากผมทำโพยไว้ที่บ้าน
โอกาสหน้าจะมาแก้ไขให้นะครับ พูดถึงเรื่อง โอกาสในการเข้าทำงาน
พี่รุ่น
14 มี น้องมากาเร็ต ที่กำลังศึกษาต่อ ช่วยอธิบายแนวทางการสอบ
การเรียน มีน้องกุ้งซึ่งทำงานอยู่ในสำนักพิมพ์แนะนำงานและการสมัครงานให้น้องๆ
น้องชายอีกคน (ประทานโทษทำโพยหล่นครับ) รุ่น 14 วันนี้มาหนาตามาก
บอกว่ากลางคืนมาอีกเยอะ ตามด้วยรุ่น 12 ที่มากันพร้อมหน้าพร้อมตา
โดยมีการบรรยายทั้งเรื่องงานบริษัท,รัฐวิสาหกิจ
จากพี่กรุง,ปอย,เทิด,เล็กชาย,เล็กหญิง และมีมหาบัณฑิตใหม่ๆ คือพี่ปอ มาช่วยแนะแนว
ก่อนจะกลับกรุงเทพฯไปเนื่องจากมีธุระ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเป็นกำลังใจกัน
ก่อนจะถึงวาระรุ่นใหญ่ พี่มานะรุ่น 3 เกรงว่าน้องๆ จะหลับกัน จึงเตรียมรางวัลมาแจก
ของรางวัลมีค่ามากมาย มีแจกโน้ตบุ้คด้วยในงานนี้ ใจปล้ำจริงๆ ใครไม่ได้ร่วมงานนี้
บอกได้คำเดียวว่า น่าเสียดายมากครับ ในงานก็มอบรางวัลเป็นหนังสือ
คู่มือภาษาอังกฤษเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเป็นที่ระลึกนะครับ หยอกเหย้ากันตามประสา
โดยมีพี่กลิ้ง รุ่น 12 ขึ้นเวที มาโชว์ปลาสลัด อย่างน่าระทึกใจ
เริ่มทางด้านรุ่นใหญ่ มีพี่ปุ๊
และพี่พัน รุ่น 8-9 ขาประจำ ที่ผมพบหน้าตากันบ่อยๆ จาก ทีเอ ออเรนจ์ ซึ่งน้องๆ
ให้ความสนใจ ถ้าน้องๆติดตามเวบบอร์ด ก็จะมีพี่ CYMONX มาให้ความรู้ด้าน DELPHI
(ใช่หรือเปล่า ผมแก่แล้ว ไม่สันทัด) ปิดท้ายรายการด้วยรุ่น เก่าที่สุดในงาน คือ
รุ่น สอง พี่ต้น กับพี่บอย บรรยายถึงความแก่ เอ๊ย
ประสบการณ์การทำงาน ของพี่ต้นประมาณว่า 13 ปี 14 บริษัท
ปัจจุบันทำงานมั่นคงและมีกิจการส่วนตัวและสนใจเข้าสู่วงการเมือง
ส่วนพี่บอยก็แนะนำเรื่องราชการ แต่ก็จนใจที่ระบบราชการปัจจุบันปิดตนเอง
ไม่รับคนเพิ่มแล้ว จะใช้วิธีบริหารบุคลากรที่มีอยู่ให้มีประสิทธิภาพ
(สาธุ)
จบงานภาคกลางวันในขณะพี่รุ่นใหญ่
แว้บไปพักผ่อน น้องๆ ก็พากันไปจัดเวทีไว้คอยท่า (โห..อายจัง)
งานภาคกลางคืน จัดที่โรงอาหาร มีงานเลี้ยงรับประทานอาหาร และมีน้องๆ
นักศึกษาและศิษย์เก่ามาร่วมงานเยอะมาก ทำให้บรรยากาศอบอุ่นและเป็นกันเอง
ประเภทเจอเพื่อนเก่าแย่งกันพูดจนจกตากันก็มี มีทั้งพาครอบครัวมาด้วย
เจ้าตัวเล็กๆ ของรุ่น 2-3 วิ่งไล่กัน (หนวกหู น่าเตะ...พ่อมันจัง)
มีน้องกั๊ตจังของรุ่น 9 และรุ่น 5
พิธีเปิดเป็นทางการโดย อ.สายสุนีย์ และคณาจารย์ในภาควิชา
ศิษย์เก่า มอบของที่ระลึกให้กับอ.มณฑล จากนั้นมีการแสดงของน้องๆ ศิษย์ปัจจุบัน
รำอวยพร โดยน้องสาว ปี 2 และ ปี 3 (น้องเนี้ยบ และน้อง ...) เอกคอมฯ เก่งจริงๆ
ทำได้ทุกอย่าง และละครล้อเลียนของน้องๆ มีมุขเจ็บๆ เหมือนกัน ร้ายกาจมาก
การเดินแฟชั่นโชว์ และร้องเพลงประกอบ
มีเพลงของน้องปี 3 ที่ร่วมกันร้องในงาน ซึ่งฟังแล้วเพราะและมีความหมายดี
ไม่ทราบว่าแต่งเองหรือว่าเป็นเพลงของนักร้อง
ส่วนน้องๆที่เล่นดนตรีในคืนนั้นแล้วเจอะปัญหาบนเวที ก็ไม่ต้องหมดกำลังใจ
เพราะพี่ทราบดีถึงระบบเสียง หากไม่ได้ซักซ้อมติดตั้งมาก่อน โอกาสหน้าเรายังมีเวที
อีกหลายงานในเอกคอมฯ 4 ปีที่น้องอยู่ต้องได้ขึ้นเวทีแน่
(เวทีมวยก็ดีนะ)
ช่วงท้ายของงาน
เป็นการฉายสไลด์แสดงประวัติอาจารย์ เนื่องด้วยเหตุขัดข้องด้านเทคโนโลยี
จึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงบรรยาย ได้ยินแต่ โรแนน คีตติ้ง เวน ยู เซย์ น้อท ติ้ง แอท
ออล (555...) เลยเชิญอาจารย์มณฑล ขึ้นมากล่าวความในใจ
ซึ่งอาจารย์ได้เผยประวัติทั้งของอาจารย์และประวัติภาควิชา ที่น่าภูมิใจก็คือ
อาจารย์จำได้กระทั่ง ชื่อ นามสกุล เลขประจำตัวของนักศึกษารุ่นแรกได้
เพราะว่าผูกพันและร่วมกันก่อตั้งมา เป็นต้นว่า การเรียนการสอนคอมพิวเตอร์สมัยก่อน
เป็นการสอนบนกระดานและจินตนาการผลลัพธ์เอา
และสุดท้ายที่เป็นจุดเด่นของงาน คือการจุดเทียนอำลา และร่วมร้องเพลง บรรยากาศในงาน
เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นและประทับใจ
ทำให้รู้สึกถึงความผูกพันธ์ที่นักศึกษามีต่ออาจารย์และสถาบันได้เป็นอย่างดี
จบพิธีอย่างเป็นทางการก็มีการร้องเพลงแถมท้าย จุดเด่นรองของงานคือ พี่ต้น ดวงจันทร์
สุดยอด สุดยอดของงาน โชว์ลีลาการเต้นบนเวที จนน้องๆ งึด
น่าเห็นใจน้องๆนักศึกษาอยากร่วมสนุก แต่เห็นลีลาพี่ต้นเลยพากันถอยห่าง
บ้างก็ขอจับมือและขอลายเซนต์ อีกกลุ่มหนึ่งผมได้ยินคอมเมนท์ว่า
นี่มันท่าหมอลำซิ่งชัดๆ เลยนี่ มาบอกเราว่าเป็น ต้น อาร์ซีเอ
แล้วก็นักร้องสาวที่ร้องในงาน ทำให้หัวงูของพี่แก่ๆ ส่ายไปมา อีกมุขที่มันมากคือ
พอนักดนตรีเปิดเพลงข้างหลังภาพ มีรุ่นพี่แก่ๆ ขึ้นไปแย่งไมค์น้องร้องเฉยเลยอ่ะ
โอ้พี่ เป็นในโอเกะนะ มีฮาแน่....
ขอขอบคุณ คณาจารย์ เจ้าหน้าที่ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ลูกๆ เมียๆ
ของเราที่มาร่วมกิจกรรม พบปะกัน โอกาสหน้า เราคงได้พบกันอีก
ในบรรยากาศที่เป็นกันเองของพวกเรา อีกนะจ้ะ.........
ประทับใจมาก
